Mwalimu Makoba

Nilikuwa barabarani natembea, ilikuwa siku ya vurugu kwani vibanda vya wamachinga vilivyokuwa katika hifadhi ya barabara, vilikuwa vinabomolewa na kusababisha vilio vikubwa. Inasemekana mwanzoni serikali iliwaruhusu wafanye biashara, wakajenga vibanda, lakini sasa serikali hiyohiyo iliwataka waondoke kwa madai kuwa ilikuwa ina wapanga vizuri. Hata sikuelewa, nikaendelea na safari zangu. Nilishtuka nilipopita katika nyumba aliyoishi Asi, niligundua kuwepo kwa dalili za mtu kurejea hapo. Kwanza mazingira yalisafishwa na taa ya nje haikuzimwa japo ilikuwa saa tisa mchana. Nikahisi kurejea kwa Babuu. Kisha nikaandaa jambo langu. XX     XX     XX Mlango ulifunguliwa saa saba usiku, mwanamume mwenye kipara akaingia, akabofya swichi iliyokuwa upande wa kushoto, taa ikawaka na hapo akajionea yale asiyoyatarajia. Chumbani palikuwa na mgeni asiyekaribishwa, tena aliikamata vyema bastola yake na alielekeza alipo, hakuonekana kuwa na masihara hata kidogo. Mwanamume mwenye bastola ni mimi

“ Nkuu wa Nkoa kaja kwa ku shtukiza… patachimbika humu ndani nakwambia, atatumbuliwa ntu baada ya ntu,” alisema bibi mwingine aliyekuwa anamuuguza mjukuu wake. “Unapiga simu wapi?” nilimfokea nesi ambaye alionekana kupiga simu kuwaita wakubwa wake. “Usipige simu, usimuite yeyote, hapa nimekuja kwa kushtukiza na nitaingia kila wodi kwa kushtukiza.” “Sawa mkuu,” walijibu watumishi wale wa afya. Wagonjwa wakatabasamu. “Sasa sikiliza,” niliendelea. “Wagonjwa watibiwe, pesa italipwa baada ya matibabu, tuhakikishe tunaokoa uhai kwa gharama yoyote. Pesa zipo tu na haziwezi kamwe kufanana na thamani ya uhai wa mwanadamu.” “Ndiyo mkuu,” walijibu. “Natoka humu katika ziara yangu hii ya kushtukiza, msipige makelele wala msinifuate, pia msipigiane simu, nakwenda kwenye jengo lile wodi ya wazazi, nawatakia utekelezaji mwema.” Nilitoka katika wodi ile na kuanza kuelekea wodi ya wazazi. Nilikuwa na hofu kwamba, watu wangeongezeka zaidi, lazima ningegundulika kuwa mimi siyo mkuu wa mkoa.

Chafu Tatu alipenda sana kwenda katika danguro lile na alikuwa maarufu sana kwa mtindo wake. Huenda katika danguro akiwa na shilingi elfu kumi. Elfu moja ananunua sigara. Anabakiwa na elfu tisa. Elfu tatu anapata huduma kwa dada wa kwanza. Anamaliza nakutoka nje, anavuta sigara. Anatoa elfu tatu tena kwa dada wa pili, anatoka na kuvuta sigara, halafu anatoa elfu tatu kwa dada wa tatu, akimaliza hapo, anaenda nyumbani kulala. Chafu Tatu ! “Chafu Tatu,” aliita askari. “Naam afande,” aliitika Chafu Tatu kwa adabu. “Hela unatoa au hutoi?” “Afande naomba unielewe, tayari nilikuwa nimeshaingia kwa dada wa pili, sasa nina elfu tatu tu,” alijibu Chafu Tatu, askari wakaangua kicheko, wakachukua ile elfu tatu na kumuachia kwa masharti kwamba, asirudie tena tabia hiyo kwani ni mara ya saba sasa anakamatwa. Chafu Tatu alishuka katika gari lile la polisi. Nikabaki mimi na wao. “Kijana acha kutuchelewesha, leta hera haraka,” alisisitiza askari ambaye kwa sababu ya tumbo lake kuwa kubwa s

Silaha niliyokuwa nayo, Beretta, iligunduliwa na mtaalamu Bartolomeo Beretta mwaka 1526 huko Gardone Val Trompia nchini Italia. Ni silaha nzuri ya kawaida ambayo imekuwa ikitumiwa na watu binafsi kwa kujilinda. Kama alivyo mtaalamu Bartolomeo Beretta , nami mtaalamu Mako, niligundua silaha kubwa ya maangamizi niliyoipachika jina Mako 29. Ikiwa na maana kwamba, Mako aligundua silaha hiyo akiwa kijana wa miaka 29 tu. Mako 29, ina uwezo wa kupiga risasi 3,000 kwa dakika na inaweza kumdhuru adui akiwa umbali wa hata kilomita mbili. Ukichunguza kwa makini utagundua Mako 29, imeishinda AK 47 ya Warusi na M16 ya Wamarekani karibu mara tatu au tano, pengine hata kumi hesabu zikifanywa vyema. Silaha hiyo tayari ilikuwa mikononi mwa jeshi letu, na walikuwa wanaifanyia mazoezi ili ianze kutumika. Hata hivyo, kwa sababu mimi ndiyo mbunifu wake, nilikuwa nayo moja niliyoificha kwa siri. Na hata ningetaka, ningetengeneza nyingine. Mpishi hafi kwa njaa. Ni kama utani, lakini zilikatika wiki tat

Saa nane usiku nilikuwa nje ya mlango wa nyumba. Nilivalia sweta jeusi, suruali nyeusi na viatu vyeusi hata nikawa sehemu ya giza. Nilifungua kitasa kwa funguo yangu bandia isiyoshindwa kufungua milango mingi. Mlango ukatii kwa kufunguka taratibu. Niliiingia na kuufunga mlango taratibu, kisha nikaanza kutembea kwa tahadhari kubwa. Sikutaka kuwasha taa, kwanza sikufahamu vilipokaa viwashio, nikatumia tochi yangu. Ilikuwa nyumba ya vyumba sita. Katikati korido, pembeni kushoto vyumba vitatu na pembeni kulia vyumba vitatu. Nikiwa nasogea, nilikwaruzwa na kitu mguuni, nikazima tochi haraka halafu nikaganda kama sanamu, mkono ukiwa kiunoni nilipoipachika Beretta.   Baada ya sekunde tatu, nikawasha tochi, nikaishia kumuona paka mkubwa, silaha ikarudi kiunoni, sikuwa pale kupambana na nyau! Vyumba vitano havikufungwa, nilivichunguza vyote, nikaona dalili za watu kulala humo kwa kurundikana. Niliona magodoro chakavu yaliyopangwa kivivu, ndoo nne za kuogea kwa kila chumba na vipande vya

Siku zote nilikuwa naishia nje nimtafutapo Asi pembezoni mwa nyumba aliyokuwa akiishi. Sasa niliamua, niingie mpaka ndani, huenda Babuu alimkataza kutoka. Nilifika katika nyumba ile, nikagonga mlango kwa dakika nyingi bila kufunguliwa. Mlango ule ulikuwa mkubwa tena wenye pande mbili zilizokutana katikati ambako palikuwa na kitasa. Baada ya gongagonga bila majibu, nilijaribu kuzungusha kitasa, hapo nikagundua palifungwa. Sikuelewa kama mwenye nyumba alikuwa ndani au alitoka, hayo ndiyo matatizo ya vitasa! Hata hivyo nilihisi wenye nyumba hawakuwepo. Niliamua kupeleleza kidogo kuhusu nyumba ile na wakazi wake, kwa kuwa sikutaka kujulikana kama nilikuwa ninapeleleza, niliamua kutafuta watoto wadogo, hawa wasingeweza kunitilia shaka lolote. Niliingia katika chumba kimoja cha biashara kilichokuwa kimeandikwa ‘play station’. Ndani yake mlikuwa na watoto waliokuwa wanacheza michezo mbalimbali ya kompyuta. Nami nilikwenda moja kwa moja mpaka katika sehemu moja iliyokuwa wazi, nikaomba

Baada ya siku tatu bila kupita mitaa yake Asi huko Mwananyamala ndanindani, nilipita tena ili niweze kumuona msichana huyu. Hali ilikua tofauti kuliko siku zote, msichana hakuwepo. Nilitazama kama kweli ni nyumba ileile ambayo tangu nianze kupita sijawahi kumkosa akiwa kakaa kibarazani, ilikuwa nyumba ileile na msichana hakuwepo. Hata hivyo sikuwa na wasiwasi, nilihisi huenda alikuwa na kazi humo ndani. Nilipita tena siku iliyofuata, msichana hakuwepo. Nikapita siku nyingine, hakuwepo, nikapita tena na tena mpaka chovya chovya ikamaliza buyu la asali, lakini msichana hakuwepo. Hapo nikapatwa na hofu, hofu ya kupotea kwa mwanamke aliyekula pesa zangu. Shilingi halali za Kitanzania elfu kumi na tisa. Pengine hazikuwa zile pesa, kwani ni pesa kidogo sana zisizotosha hata kununua simu ndogo ya Kichina, pengine nilianza kumpenda Asi, binti mdogo aliyekuwa na tabasamu pana, mwepesi kuzoea watu tena aliyechangamka vyema. Basi baada ya pitapita ya siku nyingi bila kumuona, nikaahidi kumtaf